1990-2000
Het seizoen 1990-1991 begon ons eerste elftal met twee punten voorsprong aan de laatste twee wedstrijden. Maar we konden de druk schijnbaar niet aan, en verloren beide duels. Weg de droom van de titel. In de nacompetitie herstelde ons eerste elftal zich echter goed. We bereikten hier de eindstrijd en op het Minor-veld wonnen we met 2-0 van Coriovallum. Dus toch promotie naar de derde klasse.
De nieuwe kennismaking met de derde klasse verging ons niet goed. Dat seizoen moesten vier van de twaalf teams degraderen. Uiteindelijk kwamen we één puntje te kort, dus degradatie naar de vierde klasse. Het tweede elftal wist wel de titel te behalen en promoveerde zo naar de reserve klasse KNVB.
In het seizoen 1992-1993 haalde het eerste elftal de nacompetitie. Op het Minor-veld wachtte de finale tegen Voerendaal. Dit zou een echte thriller worden, want na 90 minuten stond het 1-1 en volgde een verlenging. Na dit extra half uur was de stand 2-2. De beslissing over promotie naar de derde klasse zou nu vanaf elf meter beslist moeten worden. Onze doelman Roger Bijlsma wist drie van de vijf penalty’s te stoppen, voldoende om na één seizoen weer terug te keren naar de derde klasse.
In het seizoen 1993-1994 wist ons eerste elftal zich probleemloos te handhaven in de bovenste helft van de ranglijst en ook ons tweede elftal draaide mee in de top van haar klasse. Ook dit seizoen was er weer een kampioenschap bij de senioren. Na een aantal seizoenen mee te hebben gestreden voor de titel, wist ons vijfde elftal eindelijk het zo vurig gewenste kampioenschap in de wacht te slepen.
Het seizoen 1994-1995 was een seizoen waarbij de FC Hoensbroek met een record aantal teams deelnam aan de competitie. Het eerste elftal speelde een anonieme rol en eindigde in de middenmoot.
Het seizoen 1995-1996 bracht ons een kampioenschap en wel van ons tweede elftal, dat hierdoor promoveerde naar de 1e Reserve Klasse van de KNVB.
Voorafgaande aan het seizoen 1996-1997 werd er op het sportcomplex aan de Prinsenstraat een nieuw hoofdveld aangelegd. Het eerste elftal draaide stroef tot aan de winterstop, maar daarna werd van de 11 duels na de winterstop maar 1 keer verloren, en wel van de latere kampioen Bekkerveld.
In het seizoen 1997-1998 werd tot het einde meegestreden om de titel en was men lang koploper. Uit bij Waubach werd ons eerste elftal massaal gesteund door veel fans. Na een spannende wedstrijd werd dit duel met 1-2 gewonnen en was de periodetitel binnen, maar we wilden uiteraard de kampioenstitel behalen. Op de voorlaatste speeldag was NEC’92 de tegenstander. Bij winst kon de kampioensvlag al gehesen worden. Ook nu waren veel fans met vuurwerk, toeters en ratels aanwezig om onze jongens te ondersteunen. Maar na een harde wedstrijd werd ons eerste getrakteerd op een 2-0 nederlaag en kon een streep door de titel gezet worden. In de nacompetitie moesten we wederom aantreden tegen NEC’92 dat met 4-1 winst opnieuw sterker was. Daarmee eindigde een prima seizoen zonder titel.
Het seizoen 1998-1999 zou een speciaal seizoen worden. Het hele seizoen stond ons eerste elftal bovenaan en op de voorlaatste speeldag wisten we door een 1-2 zege bij Walram de titel in de 3e klasse B te veroveren. Na 24 jaar weer eens een kampioenschap. Voor het eerst in de historie van onze club promoveerden we naar de 2e klasse K.N.V.B Zuid 2 met een ruime voorsprong op nummer 2 Simpelveld. Het kampioensteam bestond uit een mix van ervaren spelers als John Fleuren, Frank Peeters en Dick Veldman en anderzijds een sterke lichting jeugdspelers als Mike Knarren, Sebastiaan Caenen en Mathijs Jacobs. De receptie bij café-hotel Amicitia werd druk bezocht, en maakte duidelijk dat onze vereniging bij velen een aparte plaats mag innemen. Met dit behaalde kampioenschap kwam na vijf succesvolle seizoenen ook een einde aan de verbintenis met trainer Paul Bisschops.
Naast dit kampioenschap was er nog een feest, de jeugdafdeling bestond namelijk 50 jaar. Tijdens het Hemelvaartsweekend werd op ons sportcomplex een gevarieerd programma de jeugdleden voorgeschoteld. Het was een geweldige happening dat mede door de hulp van de leden uitgroeide tot een jubileumfeest dat onze jeugdafdeling de uitstraling gaf die het verdiende.
Ons debuut in de 2e klasse in het seizoen 1999-2000, onder leiding van trainer Peter Douma, werd afgesloten met de 3e plaats. Ook wonnen we een periodetitel waardoor we ons plaatsten voor de nacompetitie. Er volgde een tweeluik met RIOS’31 uit Pey-Echt. Na 2-2 thuis en 2-1 uit waren we uitgeschakeld waren in de nacompetitie. Dick Veldman en Frank Peeters sloten na deze wedstrijden tegen RIOS’31 hun imposante voetbalcarrière af.
Terug naar Geschiedenis
